Kategoria: 
6.sie.2011
Głównym surowcem, z którego pszczoły wytwarzają miód, jest nektar. Produkują go z soku roślinnego gruczoły nektarników.
Najczęściej nektarniki znajdują się na różnych częściach kwiatów, rzadziej na innych częściach rośliny. Dzięki wydzielaniu słodkiej cieczy nektarniki kwiatowe zwabiają owady. W czasie pobierania tej cieczy owady spełniają mimo woli czynność dodatkową — zapylają mianowicie kwiaty pyłkiem przyniesionym na włoskach swojego ciała. Jakie jest natomiast znaczenie nektarników poza kwiatowych — dotychczas nie wiemy. Przypuszcza się, że wszystkie nektarniki spełniają przede wszystkim funkcje fizjologiczne, jako regulatory ciśnienia soków roślinnych.
Nektar jest wodnym roztworem cukrów (węglowodanów). Stężenie cukrów w nektarach nie jest jednakowe; zależy ono od gatunku rośliny wydzielającej nektar, od warunków klimatycznych, pory dnia lub roku i od innych czynników. W badaniach stwierdzono, że procentowa zawartość cukrów w nektarach wynosi od 5 do 87%. Stwierdzono też wzajemną zależność między względną wilgotnością powietrza a ilością i stężeniem wydzielanego nektaru. Jeżeli powietrze jest stosunkowo wilgotne, rośliny wydzielają więcej nektaru lecz o mniejszej zawartości cukrów.
Tagi: miód, miód nektarowy, nektar, pszczoły
Miód wytwarzany jest przez pszczoły z nektaru roślin lub ze spadzi, znoszonych do ula, przerabianych i wzbogacanych substancjami z gruczołów pszczelich i w końcu magazynowanych w komórkach plastrów.