Miody Gęsto Cieknące – tutaj serwujemy miód !

Piszemy o miodzie, pszczołach, pasiece wszystkich tematach pszczelarskich….

Czołem! Dzięki, że wpadasz na naszego bloga. Śmiało włącz się do
dyskusji i zasubskrybuj kanał RSS aby być na bieżąco. Na razie!

Kategoria : Nektarowe

Mód nektarowy co to znaczy ?

Mód nektarowy co to znaczy ?

Jeśli lubisz miód i chcesz dowiedzieć się więcej o jego rodzajach i właściwościach, zapewne zastanawiasz się, co to jest miód nektarowy i czym różni się od innych miodów. W tym artykule postaramy się wyjaśnić, na czym polega specyfika tego miodu i dlaczego warto go spożywać.

Miód nektarowy to miód, który powstaje z nektaru roślinnego. Nektar to słodki sok, który wydzielają kwiaty lub inne części roślin, aby przyciągnąć owady zapylające, takie jak pszczoły. Pszczoły zbierają nektar i przenoszą go do ula, gdzie poddają go procesowi fermentacji i odwadniania. W ten sposób powstaje miód nektarowy, który ma różne barwy, smaki i aromaty w zależności od rodzaju rośliny, z której pochodzi.

Miód nektarowy można podzielić na dwa główne typy: jednokwiatowy i wielokwiatowy. Miód jednokwiatowy to taki, który pochodzi z nektaru jednego gatunku rośliny, np. akacji, lipy, rzepaku czy gryki. Miód wielokwiatowy to taki, który pochodzi z nektaru wielu różnych roślin, np. łąkowych, leśnych czy ogrodowych. Miód wielokwiatowy jest najczęściej spotykany na rynku i ma najbardziej uniwersalny smak.

Miód nektarowy ma wiele korzyści dla zdrowia i urody. Zawiera wiele witamin, minerałów, enzymów i antyoksydantów, które wzmacniają odporność, poprawiają trawienie, łagodzą stany zapalne i alergie, wspomagają gojenie ran i regenerację skóry. Miód nektarowy ma również właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze, dzięki czemu pomaga w walce z infekcjami i chorobami. Ponadto miód nektarowy jest naturalnym słodzikiem, który nie podnosi poziomu cukru we krwi tak bardzo jak cukier biały.

Miód nektarowy można spożywać na wiele sposobów. Można go dodawać do herbaty, kawy, mleka, jogurtu, płatków śniadaniowych czy owoców. Można go też jeść bezpośrednio ze słoika lub smarować na pieczywie. Miód nektarowy nadaje się również do przygotowania różnych potraw i deserów, np. ciast, ciasteczek, naleśników czy lodów. Miód nektarowy jest także składnikiem wielu kosmetyków naturalnych, np. masek do włosów i twarzy czy balsamów do ust.

Miód nektarowy to więc nie tylko pyszny produkt pszczeli, ale także cenny dar natury dla naszego zdrowia i urody. Warto więc mieć go w swojej kuchni i korzystać z jego dobroczynnych właściwości.

Miód jest jednym z najstarszych i najbardziej uniwersalnych produktów pszczelich, który ma wiele właściwości zdrowotnych i smakowych. Jednak nie każdy miód jest taki sam. W zależności od źródła pochodzenia, miód można podzielić na dwa główne typy: spadziowy i nektarowy. Czym się różnią i który wybrać?

Miód spadziowy powstaje ze spadzi, czyli słodkiej wydzieliny owadów ssących sok z liści drzew iglastych lub liściastych. Pszczoły zbierają spadź i przerabiają ją na miód w ulu. Miód spadziowy ma ciemną barwę, gęstą konsystencję i leśny aromat. Jest mniej słodki niż miód nektarowy i ma więcej składników mineralnych i witamin. Miód spadziowy jest polecany osobom z problemami układu oddechowego, krążenia, nerek czy stawów.

Miód nektarowy powstaje z nektaru, czyli słodkiego soku z kwiatów roślin miododajnych. Pszczoły zbierają nektar i przerabiają go na miód w ulu. Miód nektarowy ma jasną barwę, płynną konsystencję i kwiatowy zapach. Jest bardzo słodki i ma więcej cukrów prostych niż miód spadziowy. Miód nektarowy jest polecany osobom z niedoborem energii, osłabieniem, anemią czy problemami trawiennymi.

Miód spadziowy i nektarowy różnią się więc nie tylko smakiem i wyglądem, ale także składem i właściwościami. Oba są jednak cennym źródłem naturalnych substancji odżywczych i leczniczych. Wybór miodu zależy więc od indywidualnych preferencji i potrzeb organizmu.

Nektar – prekursor miodu..

Głównym surowcem, z którego pszczoły wytwarzają miód, jest nek­tar. Produkują go z soku roślinnego gruczoły nektarników.

 

Najczęściej nektarniki znajdują się na różnych częściach kwiatów, rzadziej na innych częściach rośliny. Dzięki wydzielaniu słodkiej cieczy nektarniki kwiatowe zwabiają owady. W czasie pobierania tej cieczy owady spełniają mimo woli czynność dodatkową — zapylają mianowicie kwiaty pyłkiem przy­niesionym na włoskach swojego ciała. Jakie jest natomiast znaczenie nektarników poza kwiatowych — dotychczas nie wiemy. Przypuszcza się, że wszystkie nektarniki spełniają przede wszystkim funkcje fizjologiczne, jako regulatory ciśnienia soków roślinnych.

Nektar jest wodnym roztworem cukrów (węglowodanów). Stężenie cuk­rów w nektarach nie jest jednakowe; zależy ono od gatunku rośliny wydzielającej nektar, od warunków klimatycznych, pory dnia lub roku i od innych czynników. W badaniach stwierdzono, że procentowa za­wartość cukrów w nektarach wynosi od 5 do 87%. Stwierdzono też wzajemną zależność między względną wilgotnością powietrza a ilością i stężeniem wydzielanego nektaru. Jeżeli powietrze jest stosunkowo wil­gotne, rośliny wydzielają więcej nektaru lecz o mniejszej zawartości cukrów.

Nektar – prekursor miodu.. cz. 2

W nektarach roślinnych występują głównie sacharoza i cukry proste — glukoza i fruktoza, nazywane również cukrami redukującymi.

Cukry proste są bezpośrednio przyswajane przez organizm pszczół lub czło­wieka, sacharoza natomiast dopiero po jej rozłożeniu przez enzymy (fer­menty) na cukry proste.

W zupełnie świeżym nektarze innych cukrów nie znaleziono. Wielu naukowców mówi jednak o obecności w nektarze cuk­rów bardziej złożonych, wielocukrów, które można oznaczyć metodami laboratoryjnymi. Rozpoznano ich już ponad 10. Część z nich nie po­chodzi bezpośrednio z soków roślin, bo niektóre powstają w nektarze później, w czasie procesów biochemicznych wywoływanych działaniem enzymów. Są one produktem syntezy dwucukrów i cukrów prostych.

Nektar może zawierać substancje toksyczne dla organizmu pszczoły lub człowieka. Dotychczas stwierdzono z całą pewnością, że nektar i miód z rododendronu (R. ponticum) jest trujący dla pszczół i ludzi. Wiadomo jednak powszechnie, że poza kilkoma wyjątkami rośliny trujące (owoce, liście, łodygi) dostarczają nektar raczej wolny od substancji szkodli­wych. Nie można tego niestety powiedzieć o pyłkach, które zazwyczaj są równie trujące dla pszczół, jak dana roślina dla zwierząt czy ludzi.