Miód wytwarzany jest przez pszczoły z nektaru roślin lub ze spadzi, znoszonych do ula, przerabianych i wzbogacanych substancjami z gru¬czołów pszczelich i w końcu magazynowanych w komórkach plastrów.
Surowcami dla miodów sq więc nektar i spadz. Ponieważ surowce te pochodzą w poprzedzającym ogniwie przyrody z soku roślin (prasurowiec), zachodzi zatem pytanie, czy produkt wytworzony przez pszczoły z tego prasurowca też można uważać za miód.
Może istniałoby zadowalające uzasadnienie, gdyby nektar czy spadź swoim składem chemicznym nie różniły się od soku roślin. Wiadomo, że soki, w skład których wchodzą węglowodany w ilości 10—30%, składniki azotowe, tłuszcze, kwasy orga¬niczne, kwasy nukleinowe, witaminy, sole mineralne, pod bardzo wysokim ciśnieniem krążą w tkankach roślin i oczywiście dochodzą do nektarników kwiatowych lub pozakwiatowych.
Nektarniki nie tworzą jednak ii tylko mechanicznej przegrody w formie sita, lecz pełnią dynamiczną funkcję przetwarzania, o czym decyduje wydzielina ich gruczołów. Dzięki temu nektar jest bardziej złożonym i szlachetniejszym płynem niż sok roślinny. W stosunku do spadzi podobną rolę pełnią substancje wewnętrz¬nego wydzielania mszyc spadziujących. One oczywiście pobierają z roślin sok jako prasurowiec, ale wydalają płyn wzbogacony i zmieniony, który w następnym etapie staje się surowcem miodowym dla pszczół.
Komentowanie i pingowanie zostały wyłączone.