Miody Gęsto Cieknące – tutaj serwujemy miód !

Piszemy o miodzie, pszczołach, pasiece wszystkich tematach pszczelarskich….

Czołem! Dzięki, że wpadasz na naszego bloga. Śmiało włącz się do
dyskusji i zasubskrybuj kanał RSS aby być na bieżąco. Na razie!

Wpisy z tagiem ‘miód’

Skład węglowodanów w spadzi jest bardzo zbliżony do składu w so­kach roślinnych.

W niektórych jednak latach występuje w spadzi trój -cukier melecytoza, którego nie ma w sokach roślinnych. Cukier ten powstaje przypuszczalnie pod wpływem wzmożonego w niektórych la­tach działania enzymów przewodu pokarmowego owadów korzystających z soków roślin. Poza tym miód spadziowy zawiera znacznie więcej substancji mi­neralnych niż nektar.


Spadź powstaje głównie na drzewach iglastych, gdyż tam najczęściej żerują mszyce produkujące jej duże ilości.

Mszyce bytują również niekiedy na drzewach liściastych i dzięki temu pszczelarze maja możliwość zaoferowania klientom miodu spadziowego liściastego. Różni się on smakiem i zapachem, jednak nie umniejsza to w niczym właściwościom tego miodu, które są w zasadzie prawie identyczne jak w miodzie ze spadzi iglastej.

 

 

 

 

Nektar – prekursor miodu..

Głównym surowcem, z którego pszczoły wytwarzają miód, jest nek­tar. Produkują go z soku roślinnego gruczoły nektarników.

 

Najczęściej nektarniki znajdują się na różnych częściach kwiatów, rzadziej na innych częściach rośliny. Dzięki wydzielaniu słodkiej cieczy nektarniki kwiatowe zwabiają owady. W czasie pobierania tej cieczy owady spełniają mimo woli czynność dodatkową — zapylają mianowicie kwiaty pyłkiem przy­niesionym na włoskach swojego ciała. Jakie jest natomiast znaczenie nektarników poza kwiatowych — dotychczas nie wiemy. Przypuszcza się, że wszystkie nektarniki spełniają przede wszystkim funkcje fizjologiczne, jako regulatory ciśnienia soków roślinnych.

Nektar jest wodnym roztworem cukrów (węglowodanów). Stężenie cuk­rów w nektarach nie jest jednakowe; zależy ono od gatunku rośliny wydzielającej nektar, od warunków klimatycznych, pory dnia lub roku i od innych czynników. W badaniach stwierdzono, że procentowa za­wartość cukrów w nektarach wynosi od 5 do 87%. Stwierdzono też wzajemną zależność między względną wilgotnością powietrza a ilością i stężeniem wydzielanego nektaru. Jeżeli powietrze jest stosunkowo wil­gotne, rośliny wydzielają więcej nektaru lecz o mniejszej zawartości cukrów.

Miód i jego pochodzenie…

Miód wytwarzany jest przez pszczoły z nektaru roślin lub ze spadzi, znoszonych do ula, przerabianych i wzbogacanych substancjami z gruczołów pszczelich i w końcu magazynowanych w komórkach plastrów.

Surowcami dla miodów sq więc nektar i spadź. Ponieważ surowce te pochodzą w poprzedzającym ogniwie przyrody z soku roślin (pra surowiec), zachodzi zatem pytanie, czy produkt wytworzony przez pszczoły z tego pra surowca też można uważać za miód.

Może istniałoby zadowalające uzasadnienie, gdyby nektar czy spadź swoim składem chemicznym nie różniły się od soku roślin. Wiadomo, że soki, w skład których wchodzą węglowodany w ilości 10—30%, składniki azotowe, tłuszcze, kwasy organiczne, kwasy nukleinowe, witaminy, sole mineralne, pod bardzo wysokim ciśnieniem krążą w tkankach roślin i oczywiście dochodzą do nektarników kwiatowych lub poza kwiatowych.

Nektarniki nie tworzą jednak ii tylko mechanicznej przegrody w formie sita, lecz pełnią dynamiczną funkcję przetwarzania, o czym decyduje wydzielina ich gruczołów. Dzięki temu nektar jest bardziej złożonym i szlachetniejszym płynem niż sok roślinny. W stosunku do spadzi podobną rolę pełnią substancje wewnętrznego wydzielania mszyc spadziujących. One oczywiście pobierają z roślin sok jako pra surowiec, ale wydalają płyn wzbogacony i zmieniony, który w następnym etapie staje się surowcem miodowym dla pszczół.

 

Nektar – prekursor miodu.. cz. 2

W nektarach roślinnych występują głównie sacharoza i cukry proste — glukoza i fruktoza, nazywane również cukrami redukującymi.

Cukry proste są bezpośrednio przyswajane przez organizm pszczół lub czło­wieka, sacharoza natomiast dopiero po jej rozłożeniu przez enzymy (fer­menty) na cukry proste.

W zupełnie świeżym nektarze innych cukrów nie znaleziono. Wielu naukowców mówi jednak o obecności w nektarze cuk­rów bardziej złożonych, wielocukrów, które można oznaczyć metodami laboratoryjnymi. Rozpoznano ich już ponad 10. Część z nich nie po­chodzi bezpośrednio z soków roślin, bo niektóre powstają w nektarze później, w czasie procesów biochemicznych wywoływanych działaniem enzymów. Są one produktem syntezy dwucukrów i cukrów prostych.

Nektar może zawierać substancje toksyczne dla organizmu pszczoły lub człowieka. Dotychczas stwierdzono z całą pewnością, że nektar i miód z rododendronu (R. ponticum) jest trujący dla pszczół i ludzi. Wiadomo jednak powszechnie, że poza kilkoma wyjątkami rośliny trujące (owoce, liście, łodygi) dostarczają nektar raczej wolny od substancji szkodli­wych. Nie można tego niestety powiedzieć o pyłkach, które zazwyczaj są równie trujące dla pszczół, jak dana roślina dla zwierząt czy ludzi.

Każdy wie, iż miód produkowany przez pszczoły  jest bardzo cenną substancją odżywczą , leczniczą, znaną od tysięcy  lat w medycynie naturalnej i kuchni.

miód

Miód jest tak zdrowy między innymi dlatego, iż w prawie osiemdziesięciu procentach zawiera cukry proste, przez co jest bardzo dobrze przyswajalny dla organizmu człowieka. Ma właściwości detoksykacyjne, antydepresyjne, wzmacnia apetyt, reguluje środowisko układu pokarmowego,  reguluje przemianę materii, wzmacnia organizm, ma właściwości  przeciwmiażdżycowe, poprawia wzrok, podnosi odporność organizmu.

Oprócz tego ten wspaniały produkt produkowany przez  mądre i pracowite pszczoły zawiera ogromną ilość substancji bakteriobójczych, takie jak inhibina, działająca jak naturalny antybiotyk,  mnóstwo witamin, w tym witaminę A i E, witaminy  z grupy B , PP ,  i bardzo dużo różnego rodzaju mikroelementów, krzem, magnez, miedź, selen, cynk,  a nawet jod.

Pszczoły produkują bardzo dużo rodzajów miodów, w zależności z jakich roślin, nektarów kwiatowych, pyłków roślin korzystają.

Miód dzielimy na miód spadziowy, miód nektarowy, czyli kwiatowy i mieszany.

Miody różnią się od siebie kolorem , od bardzo jasnego odcienia żółtego do ciemnego brązu, a nawet zielonkawego czy białego koloru.